Zaterdag had ik tussendoor een gesprek met Beya Anatole, de verantwoordelijke van het open midden over de werking. Hij was al op de hoogte dat er meer kinderen moeten gere-integreerd worden.. Daarna zijn we naar Mikalayi gereden om Jan en Liliane weg te brengen. We hebben gereden op de Route Nationale die vertrekt in Kinshasa. Met de hulp van Egypte wordt deze heraangelegd. Een brede boulevard met langs beide zijden sleuven voor afwatering. Het wordt nog een hele klus voor deze klaar is maar het zal tenminste een goede weg zijn.
In Mikalayi bezochten we de nieuwe waterturbine, het ziekenhuis en het weeshuis. Ze hebben nu elektriciteit en dat is een grote vooruitgang maar de toestand in de gebouwen is penibel. Ze moeten er werken met een echt minimum, een contrast met de mensen die positief en goedlachs blijven. Jan en Liliane blijven hier tot dinsdag en wij keren terug. We missen ze al direct.
De generator had het ondertussen begeven in Tsheila en er werd door drie mannen twee dagen aan gewerkt om hem te herstellen. De motor moest volledig gedemonteerd worden en stukken van de oude motor werden gebruikt. Het zijn echte bricoleurs (zelfs karton en blik kwam er aan te pas) als je ze bezig ziet maar hun werk had resultaat.