Op 2 september 2022 namen we ook afscheid van Frans Wellemans. De laatste jaren verbleef hij in het woon- en zorgcentrum Berkenbosch te Heusden. Tot de laatste dagen van zijn leven, lag ons project Kankala Frans héél nauw aan het hart.

Afscheidsrede door Jac De Bruyn

Frans Wellemans Was bij de eerste groep mannen die besloten voor het leven bij de Bouworde te blijven en samen het Sibo te vormen: Sec. Inst. BO

Frans afkomstig uit Schepdaal heeft via de BJB de Bouworde leren kennen en snugger als hij was zag hij vlug hoe hij via de BO zijn idealen kon verwezenlijken van christen en zijn honger om de wereld te leren kennen. Die kans heeft hij gekregen bij de IBO.

Hij heeft gewerkt in Waldkappel waar BO een heel nieuw dorp heeft gebouwd voor de vluchtelingen uit Oost Europa die door Stalin werden verdreven na de tweede WO uit de landen van het Oostblok. Maar daarnaast was hij actief in werven in heel wat Europese landen.

Hij was bij de eerste groep B. gezellen die uitgezonden werden naar Congo Kananga en die daar geconfronteerd werden met de onlusten na de onafhankelijkheid en Frans heeft heel wat vluchtelingen uit West Kasai naar Oost Kasai gebracht om zo de Baluba bevolking te helpen die verdreven werden uit het gebied van de Luanda. Hij heeft Union Coop mee opgericht dat de snel groeiende stad van terugkerende Baluba voorzag van bouwmaterialen en goede voorwaarden

Frans was een uitgekiende man voor aankopen te doen voor de cooperatie en om die organisatie mee op poten te zetten en te letten op de financies.

Hij werd door het Sibo teruggeroepen om verantwoordelijke te worden van de groep langerblijvende B gezellen die in die tijd twee jaar kwamen werken voor de BO en dat een soort voorportaal was voor het Sibo voor de keuze van levenslange inzet.

Ik heb hem daar leren kennen want werd verantwoordelijke voor de vorming van Ontw. werkers van de BO in Heusden en zo werden we collega’s.

Als ik toelating gaf aan de studenten die destijds kwamen meestaken met de mijnwerkers om te logeren op het centrum en op trok met de rode priester Jef Ulburghs dan had Frans het daar heel moeilijk mee, want Frans was altijd goede vriend gebleven van pater Werenfried die destijds met Oost-Priesterhulp begonnen was.

Zo waren we in die tijd geen dikke vrienden, want ik was een voorbeeld dat de tijden ondertussen veranderd waren in Europa en dat je kon werken voor de BO ook als gehuwde, en dat kiezen voor een levenslang engagement niet meer zo voor de hand liggend was, ook de invloed van de Kerk en de aantrekkingskracht van een instituut van Bouwbroeders met geloften zoals kloosterlingen nam af.

Frans is dan opnieuw uitgezonden naar Rwanda waar hij jaren gewerkt heeft in de foyer de Charité in Remera. Op oudere leeftijd keerde hij terug naar Heusden en was daar de man die de groententuin onderhield voor Sibo. Hij heeft ook tot op hoge leeftijd school gelopen bij het CVO en wilde absoluut leren werken met de computer en daar alles van kennen.

Frans heeft zo de communicatie van Sibo met hun project in Kankala en met zijn medebroeders daar Appie en Harry verzorgd en zich mee ingezet om middelen te vinden voor de projecten van Sibo in de Kasai.

Toen zijn moeder hoogbejaard was en niet meer alleen kon wonen heeft hij haar naar het Sibo huis gehaald in Heusden en is daar voor haar mantelzorger geweest en heeft zo zijn moeder een mooie oude dag bezorgd.

Later is hij op eigen initiatief naar het WZC gegaan Berkenbosch maar heeft me vaak gezegd dat hij betreurde dat hij niet met zijn medebroeders een comfortabele woonst had gezocht om daar met eigen middelen die diensten in te huren die ze voor hun verzorging nodig hadden.

Heel zijn leven heeft overtuigd gebleven dat inzet voor armen en vluchtelingen tot de kern behoort van het Christen zijn en was altijd blij als hij hoorde van BO groepen in diverse landen die nog altijd door dat ideaal bewogen blijven.

Frans was en idealist en een grote realist en een uitgekiende onderhandelaar die je zo maar niet met een kluitje in het riet kon sturen.

Ook in het WZC bleef hij spreken over zijn vroeger werk en de idealen van BO en Sibo. Hoe vaak haalde hij zijn foto’s boven.

IN zijn laatste jaren was Harry zijn trouwe bezoeker. Vooral na het wegvallen van Appie en Richard. Frans en Harry totaal verschillende types, maar die zich blijvend hebben ingezet voor elkaar en hun belofte gestand gebleven van een broederschap te vormen, ondanks alle verschillen en voor elkaar op te komen in goede en kwade dagen. Dank u Frans voor uw inzet en voor uw getuigenis Zolder 7/9/2022